Rumi - mistyk, filozof, poeta i nauczyciel miłości

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem "Rumi - mistyk, filozof, poeta i nauczyciel miłości" przygotowanym przez naszego eksperta Amber.

W życiu na ogół poszukujemy ciepła, szczęścia, sensu i miłości. Szukamy drogi, którą powinniśmy kroczyć, aby poczuć się dobrymi i spełnionymi ludźmi. Napotykamy przy tym wiele przeszkód i wielokrotnie weryfikujemy swój sposób patrzenia na świat. W obliczu cierpienia i smutku najczęściej zaś wątpimy w nasze możliwości. Stajemy się wtedy słabsi i tracimy poczucie własnej wartości. Poszukujemy wtedy ukojenia i zrozumienia. Na nowo poszukujemy sensu i miłości. Czasem mamy wrażenie, że nic dobrego już nas nie czeka i zaczynamy chować się przed światem. Dziś jednak powiemy sobie o wyjątkowym człowieku, który również to przeżył. Zapraszam Cię do poznania Rumiego - człowieka, który oswoił cierpienie, aby odkryć, że miłość jest mocą stwórczą istnienia całego wrzechświata. Przyjaźń, miłość i cierpienie, czyli historia życia Rumiego Dżalal ad-Din Muhammad ar-Rumi, znany i rozpoznawalny pod imieniem Rumi, był człowiekiem o wielu talentach. Znany jako wybitny mistyk perski, teolog islamski, poeata suficki oraz założyciel muzułmańskiego zakonu ,,wirujących derwiszy". Zamiłowanie do teologii oraz pisarstwa przejął od własnego ojca - Baha ad-Din Walada, który zasłynął dziełem Ma'?rif (Poznanie Boga). Rumi żył w latach 1207-1273 w Konyi. W roku 1219, kiedy Rumi miał około dwunastu lat,cała jego rodzina zmuszona została do opuszczenia rodzinnego miasta i rozpoczęła wędrówkę po Bliskim Wschodzie. Powodem tej decyzji była groźba najazdu mongolskiego. W wieku lat osiemnastu Rumi poślubił córkę Ibn-Arabiego - autora wybitnych dzieł takich jak ,,Traktat o miłości", ,,Księga o podróży nocnej do najbardziej szlachetnego miejsca". Twórczość ojca małżonki - Samarkandy - miała wielki wpływ na późniejszą twórczość Rumiego. Z małżeństwa zaś Rumi zyskał dwóch synów: Sułtana Walada i Alladyna. Cztery lata po ich narodzeniu ojciec Rumiego otrzymał zaproszenie do piastowania stanowiska szejka w szkole dla derwiszy. To właśnie te wydarzenia sprawiły, że Dżalal ad-Din Muhammad zaczął być rozpoznawany jako Rumi, co oznaczało pochodządzy z Rum - turecka nazwa prowincji, na której Seldżukowie stworzyli Sułtnat Rum ze stolicą w Konii. W roku 1244 nasz bohater nawiązał niezwykłą znajomość, która wpłynęła na jego dalsze życie i późniejszą twórczość. Rumi poznał Shamsa ad-Dina - oświeconego i energicznego mistrza sufickiego, który poszukiwał poprzez krainy Bliskiego Wschodu, aby odnaleźć ucznia godnego przekazania swych nauk duchowych. Samo poznanie tych dwóch mężczyzn do dziś pozostaje tajemnicą, ponieważ jest wiele różnych opisów ich spotkania, lecz jedna część historii jest wspólna - charyzmatyczny mistrz niemal od razu przyciągnął uwagę Rumiego. Podróżujący samotnie Shams ad-Din stał się w oczach młodego poety uosobieniem boskości w naturze ludzkiej. Nawiązała się piękna przyjaźń mistrza i ucznia, którzy żyli w odosobnieniu wiele dni, aby poddawać się mistycznej rozmowie - sobbetowi. Minęło około czterdziestu dni, kiedy wydarzyła się rzecz niespodziewana - Shams nagle zniknął. Zrozpaczony bezowocnym poszukiwaniem mistrza Rumi starał się ukoić swój ból i poczucie bezradności. Wybrał dla siebie jeden ze słupów w ogrodzie, wokół którego wprowadzał swoje ciało w szybki obrót. Wirując Rumi recytował poezję - niosło to ze sobą ukojenie zmysłów - właśnie to wydarzenie dało zaś zapoczątkowało powstanie bractwa wirujących derwiszy. Minęły trzy lata, gdy Dżalal ad-Din odnalazł dawnego przyjaciela i korzystajć z tej szczęśliwej chwili - zaprosił go do swojego domostwa w Konii. Shams przyjął zaproszenie, lecz po kilku dniach wydarzyła się rzecz straszna - mistrz został zamordowany. Przyjaźń dwóch mężczyzn wzbudzała ogólną zazdrość wśród społeczności. Niektóre podania zaś świadczą, że ciche przyzwolenie na mord wydał syn Rumiego - Alladyn. Nie trudno się domyślić, że Rumi popadł w czarną rozpacz. Nie wiedział o morderstwie, lecz znów doświadczał nagłego i tajemniczego zniknięcia Shamsa. Czekał tygodniami na jakiekolwiek wieści o nim. Nie wiedział jeszcze co się wydarzyło, lecz już przeżywał wewnętrzną żałobę. Zachodziła w nim przemiana, która zrodziła wiele wspaniałych myśli i poprowadziła Rumiego ku zrozumieniu istoty miłości. W tym czasie syn poety, Sułtan Walad, zanotował słowa swego ojca: ,,Choć jesteśmy teraz od niego oddzieleni ciałem, oddzieleni w duszy, to w istocie jesteśmy wszyscy jednym i tym samym światłem. Jeżeli chcesz, możesz ujrzeć go we mnie, tak jak ja widzę siebie w tobie. Ja jestem nim, a on jest mną. (...) Wszystko jest nim, a ja zawieram się w nim... Skoro jestem nim, po co mam dalej szukać? Jestem nim teraz, i mówiąc o nim, mówię o sobie". W ten oto sposób tragiczna historia życia Rumiego zapoczątkowała piękną myśl, która świadczy, iż mocą stwórczą istnienia wszystkiego jest miłość, a celem na drodze do oświecenia i zbawienia jest to, aby kochać i być zakochanym w Bogu. Tragiczna historia, która stworzyła wiele mądrych i pięknych myśli Rumiego, nazywanego także poetą miłości. Dla nas przetrwało osiem bardzo ważnych nauk mistrza. Powiemy sobie jednak o nich krótko - przy pomocy cytatów - szersze komentarze mogą nie być nam potrzebne. Doświadczenie pierwsze Kiedy doznasz cierpienia - osiądziesz na dnie i z niego najprędzej się odbijesz, aby sięgnąć wyżej ku szczęściu. Rumi naucza nas, że nie możemy bać się doświadczać złego, ponieważ wtedy ominie nas to, co dobre w życiu. - ,,Nie bądź zadowolony z opowieści, jak potoczyły się losy innych ludzi. Rozwijaj własną opowieść". - ,,Jeśli irytuje cię każde potarcie, jak masz zostać wypolerowany?" - ,,Ilekroć ktoś trzepie dywan, jego uderzenia nie są skierowane przeciwko dywanowi, lecz przeciwko brudowi znajdującemu się w dywanie". - ,,Co cię rani, błogosławi ci. Ciemność jest twoją świecą". - ,,Bądź wdzięczny za każdego, kto przychodzi, ponieważ został wysłany jako przewodnik z wieczności". - ,,Musisz łamać swoje serce, dopóki się nie otworzy". - ,,Tam, gdzie są ruiny, tam jest nadzieja na znalezienie skarbu". - ,,Cierpienie może być ogrodem współczucia. Jeśli trzymasz swoje serce otwarte na wszystko, twój ból może stać się najlepszym sojusznikiem w poszukiwaniu życiowej miłości i mądrości". - ,,Niech twoje życie stanie w ogniu. Szukaj ludzi, którzy będą podsycać twoje płomienie". - ,,Nie odwracaj się. Patrz na to miejsce, gdzie znajduje się opatrzona rana. To jest miejsce, przez które światło wchodzi w ciebie". Doświadczenie drugie Nasze życie ma sens, kiedy mu go nadamy. Nie bądź samotnym okrętem, lecz latarnią, która innym wskaże drogę. - ,,Bądź latarnią albo łodzią ratunkową, albo drabiną. Pomóż uleczyć czyjąś duszę. Wyjdź z domu niczym pasterz". - ,,Pozwól się po cichu przyciągnąć temu, co naprawdę kochasz". - ,,Bądź zajęty więc, przez to, co naprawdę cenisz, i niech złodziej weźmie coś innego". - ,,Myślisz, że żyjesz, ponieważ oddychasz powietrzem? Wstydź się, skoro żyjesz w taki ograniczony sposób. Nie pozostawaj bez Miłości, to nie będziesz czuł się martwy. Umrzyj dla Miłości, a żyć będziesz na wieki". - ,,Pozwólmy pięknu, które kochamy, być tym, co robimy". Doświadczenie trzecie Nie obawiaj się porażek, nie trać nadziei i nie poddawaj się nawet wtedy, gdy już braknie Ci sił. Los się odmieni na lepsze. - ,,Tańcz, kiedy jesteś zraniony. Tańcz, kiedy zrywasz opatrunek. Tańcz w środku walki. Tańcz we własnej krwi. Tańcz, gdy jesteś całkowicie wolny". - ,,Smutek przygotowuje do radości. Gwałtownie wymiata wszystko z twojego domu - więc nowa radość może znaleźć przestrzeń i wejść. Smutek strąca żółte liście z gałęzi twojego serca - więc świeże, zielone liście mogą rosnąć w miejscu starych. Smutek wyrywa gnijące korzenie - więc nowe korzenie ukryte głębiej mają miejsce na to, by rosnąć. Cokolwiek smutek wyrzuca z twojego serca, znacznie lepsze rzeczy zajmą ich miejsce". - ,,Po przejściu przez trudny okres, kiedy wszystko wydaje ci się przeciwstawiać, kiedy czujesz, że nie wytrzymasz nawet jednej minuty więcej - nigdy się nie poddawaj! Bo to jest czas i miejsce, kiedy kurs się odwróci!" - ,,Nie smuć się. Wszystko, co tracisz, powróci do ciebie w innej formie". Doświadczenie czwarte Powinieneś zawsze być dla siebie priorytetem, a prawdziwych skarbów szukać w łębi swego serca. - ,,Dlaczego jesteś tak oczarowany tym światem, skoro prawdziwa kopalnia złota znajduje się w tobie?" - ,,W tobie znajduje się fontanna. Nie chodź dookoła z pustym wiadrem". - ,,Włóczysz się z pokoju do pokoju, szukając diamentowego naszyjnika, który jest już na twojej szyi!" - ,,Wszystko we wszechświecie jest w tobie. Proś o wszystko samego siebie". - ,,Jedziesz na swoim koniu z wioski do wioski i pytasz wszystkich: Czy ktoś widział mojego konia?" - ,,Znasz wartość każdego produktu oferowanego przez handlarza, ale jeśli nie znasz wartości swojej własnej duszy, to wszystko głupstwa". - ,,Nie pukaj w przypadkowe drzwi jak żebrak. Wyciągnij swoją długą rękę do innych drzwi, znajdujących się poza ulicami twoich wędrówek; tam, gdzie każdy pyta: Jak się masz? A nikt nie wmawia ci, jak się czujesz". - ,,Gdybyś poznał siebie, chociaż na jedną chwilę, gdybyś mógł dostrzec swoje najpiękniejsze oblicze - być może nie drzemałbyś tak głęboko w tym glinianym domu. Dlaczego nie przeprowadzić się do domu z radości i światła - wypełnić nimi każdą szczelinę? Przecież to ty jesteś tym, który dźwiga sekretny skarb. Ty zawsze byłeś tą właśnie osobą. Nie wiedziałeś?" Doświadczenie piąte Nie umniejszaj swojej wartości i roli, którą spełniasz we Wrzechświecie. Jesteś boskim światłem, jesteś niepowtarzalną i niezwykłą osobą. - "Stań się nieboskłonem. Użyj siekiery na więziennej ścianie. Uciekaj". - ,,Urodziłeś się z potencjałem. Urodziłeś się z dobrocią i zaufaniem. Urodziłeś się z ideałami i marzeniami. Urodziłeś się ze wspaniałością. Urodziłeś się ze skrzydłami. Pełzanie nie jest twoim przeznaczeniem, więc nie rób tego. Masz skrzydła. Naucz się ich używać i leć". - ,,Po cóż mam pozostawać na dnie studni, skoro trzymam w ręku mocną linę?" - ,,Siedzisz tu bardzo długo, mówiąc, że to dziwna sprawa. Ty jesteś dziwną sprawą. Masz w sobie energię słońca, ale uwięziłeś je u podstawy swojego kręgosłupa. Jesteś jakimś dziwnym rodzajem złota, które chce pozostać stopione w piecu, by nie musieć stać się monetami". - ,,Czy wiesz, czym jesteś? Jesteś rękopisem - boskim listem. Jesteś zwierciadłem odbijającym szlachetną twarz. Ten wszechświat nie znajduje się poza tobą. Spójrz w głąb siebie. Wszystko, czego tylko zapragniesz - już tym jesteś". Doświadczenie szóste Żyj i działaj z sercem. Nie rób niczego połowicze, lecz angażuj swe myśli i uczucia w pełni. - "Połowiczne zaangażowanie nie doprowadzi do osiągnięcia prawdziwej wielkości. Wyruszyłeś, by odnaleźć Boga, ale potem zacząłeś zatrzymywać się na dłużej w intrygujących domach przydrożnych". - "Gdziekolwiek jesteś i cokolwiek robisz bądź zakochany". - "Kiedy robisz rzeczy z głębi swojej duszy, czujesz, jak rzeka porusza się w tobie - radość. Kiedy twoje postępowanie wynika z innego źródła, to uczucie znika". Doświadczenie siódme Wszyscy jesteśmy ulepieni z tej samej gliny, lecz każdy z nas jest wyjątkowy. Nie ma pomiędzy nami różnic, sami je stworzyliśmy i są one jedynie iluzją. - "Wczoraj byłem sprytny, więc chciałem zmienić świat. Dziś jestem mądry, więc zmieniam siebie". - "Słowa są pretekstem. To wewnętrzna więź przyciąga jedną osobę do drugiej, a nie słowa". - "W milczeniu jest elokwencja. Przestań tkać, a zobaczysz, jak wzór tkaniny staje się lepszy". - "Milczenie jest językiem Boga, wszystko inne jest jedynie słabym tłumaczeniem". - "Nie jestem Chrześcijaninem, Żydem lub Muzułmaninem ani Hindusem, Buddystą, sufi czy zen". - "Wszystkie religie, wszystkie te śpiewy, jedna pieśń. Różnice są tylko złudzeniem i próżnością. Światło słoneczne wygląda nieco inaczej na tej ścianie niż ma to miejsce na tamtej ścianie, a zupełnie inaczej na kolejnej, ale to wciąż to samo światło". Doświadczenie ósme Nie kieruj się rozumem, lecz sercem. Nie rozum, a miłość jest Twoją zbroją i orężem. - "Rozum jest bezsilny w obliczu wyrażania miłości". - "Pozbądź się zmartwień. Pomyśl o tym, kto stworzył myśli! Dlaczego wciąż siedzisz w więzieniu, skoro drzwi są tak szeroko otwarte?" - "Uśpij swoje myśli, nie pozwól im położyć się cieniem na księżycu twojego serca. Odpuść sobie myślenie". - "Rodzimy się z miłości. Miłość jest naszą matką". - "Nieba można sięgnąć tylko przez serce". - "W twoim sercu znajduje się świeca, gotowa, by zapłonąć. Istnieje pustka w twojej duszy, gotowa do wypełnienia. Czujesz to, prawda?" - "Zaryzykuj wszystko dla miłości, jeśli jesteś prawdziwym człowiekiem". Rumi - żyjący ponad 700 lat temu mędrzec, filozof, poeta i nauczyciel miłości. Mimo czasu, który upłynął, to Jego lekcje nadal są i powinny być dla nas aktualne. Twórczość Rumiego, to pełen miłości zbiór ponadczasowych mądrości, z których możemy czerpać do dziś dzień. Myślę, że warto poświęcić kilka chwil na uważne wczytanie się w cytaty, a może przyniosą Ci one odpowiedzi na pytanie, które błądziły w Twych myślach. Pozdrawiam gorąco i życzę Wam wszystkiego dobrego Kochani, Amber