Kiedy przyroda rozkwita, a dni stają się dłuższe i cieplejsze, nadchodzi Beltaine jedno z najważniejszych i najbardziej zmysłowych świąt w kalendarzu celtyckim. Obchodzone jest ono w nocy z 30 kwietnia na 1 maja, symbolizuje przejście do jasnej połowy roku - czasu wzrostu, płodności i światła. To moment pełen magii, ognia, miłości oraz radości z życia w harmonii z naturą. Dziś przyjrzymy się bliżej tej pięknej tradycji

Dwoistość roku w celtyckiej tradycji

W odróżnieniu od podziału na cztery pory roku, jaki znamy dzisiaj, Celtowie dzielili rok na dwie główne fazy: jasną (letnią) i ciemną (zimową). Granicę między nimi wyznaczały zaś dwa kluczowe święta: Samhain, które wprowadzało zimę, oraz Beltaine, otwierające lato. O ile Samhain przypadało na koniec października i miało intenstynwy charakter refleksyjny, o tyle Beltaine było pełne życia, światła i energii.

Ogień - serce rytuału

Sercem obchodów Beltaine były święte ogniska, nazywane dawniej ogniami Belenosa celtyckiego boga światła. Ich płomień miał moc oczyszczającą oraz ochronną. Przygotowywano je z wielką starannością drewno zbierano z dziewięciu gatunków drzew, a cały rytuał poprzedzały odpowiednie przygotowania. Przez ogień przeprowadzano bydło, aby chronić je przed chorobami, a ludzie skakali przez płomienie, by zapewnić sobie pomyślność i błogosławieństwo na nadchodzące miesiące.

Zwyczajowi temu towarzyszyła również magia intencji płomienie pochłaniały wszystko to, co symbolicznie chciano zostawić za sobą. Popiół i żarzące się węgle zabierano zaś do domów, by zapewnić szczęście i dostatek.

Kwiaty, taniec i miłość

Beltaine to także święto kwiatów i jedności pierwiastków żeńskiego i męskiego. Młode kobiety zbierały kwiaty przez całą noc, wyplatając z nich wianki, które następnie wplatały we włosy lub puszczały na wodzie, licząc na przychylność duchów natury.

Mężczyźni przygotowywali zaś słup majowy symbol połączenia energii żeńskiej i męskiej. Udekorowany wstążkami i zielenią, stawał się centrum tanecznej zabawy. Ruch wokół niego miał wzmacniać intencje radości, płodności i obfitości.

Kulminacyjnym momentem było wybranie zaś Majowej Królowej i jej partnera Zielonego Człowieka, uosabiającego boską energię natury. Ich symboliczny związek miał zapewnić harmonijne współdziałanie sił życia ziemi i słońca.

Ślady Beltaine w innych kulturach

Chociaż Beltaine to święto celtyckie, to ego echa można odnaleźć m.in. w słowiańskiej Nocy Kupały, obchodzonej w czerwcu. Obydwa święta łączy ogień, rytuały miłosne, kontakt z naturą i celebracja życia. Wspólna jest także wiara w to, że w te wyjątkowe noce granica między światami zaciera się, a duchy i istoty natury stają się bliższe ludziom.

Współczesne obchody i duchowy wymiar Beltaine

Choć wraz z nadejściem chrześcijaństwa wiele dawnych rytuałów zostało zapomnianych, Beltaine przetrwało w nowoczesnej formie. Najsłynniejsze obchody odbywają się dziś w Edynburgu podczas Beltaine Fire Festival spektakularnego widowiska łączącego ogień, muzykę, taniec i performance, które co roku przyciąga tysiące uczestników.

Dla wielu ludzi w tym ezoteryków Beltaine to nadal czas duchowego przejścia idealny moment dla zabiegów oczyszczania, odnawiania energii i składania intencji. Można celebrować je samodzielnie w prosty sposób np. zapalając świecę z konkretną intencją, tańcząc wokół ognia, spędzając czas w naturze, tworząc amulety z kwiatów czy pisząc listy do Wszechświata z pragnieniami na lato. Można również zdecydować się na wróżby, zabiegi energetyczne, tworzenie afrmacji, skryptów runicznych czy rytuałów pod okiem ulubionego i doświadczonego Ezoteryka.

Nie trzeba być druidem ani wiedźmą, aby celebrować Beltaine. Wystarczy otwarte serce, gotowość na przemianę i odrobina ognia tego prawdziwego lub symbolicznego. Niech Beltaine stanie się dla Ciebie początkiem czasu pełnego światła, miłości i wzrastającej mocy.

Pozdrawiam gorąco,

Amber