Cztery wzorce działania magii

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem "Cztery wzorce działania magii" przygotowanym przez naszego eksperta Amber.

Rozpoczynając swoją przygodę z poznaniem wiedzy ezoterycznej-magicznej, warto zacząć od poznania tego świata od podstaw. Kiedy w szkole uczyliśmy się czytać, to najpierw tłumaczono nam czym są litery i w jaki sposób tworzone jest z nich słowo. Tak jak w szkole - dziś powiemy sobie o elementarnych teoriach i wzorcach działania magii. Skąd ona się bierze? Jak działa i czemu służy? Dziś powiemy sobie o czterech wzorcach głównych. Według mnie nie są to modele, które powinny być odbierane jako pewniki - prawdy ostateczne, lecz są to ziarna, z których prawda może kiełkować. Oczywiście wszystkie wzorce możecie ocenić sami, a być może któryś z nich - osobno czy w połączeniu - staną się Wam najbliższe. Wzorce magii powstały po to, aby można było odpowiedzieć sobie na zasadnicze ezoteryczne pytania. Stworzone przez pradawnych Szamanów i Magów hipotezy stały się źródłem dalszej wiedzy i badań. O co mógł i może jednak pytać ezoteryk? Ku jakiej sile się zwracać, kiedy wypowiadam swoje zaklęcia? Skąd czerpać energię i gdzie dać jej ujście? Jak tworzyć ołtarz i wzywać magię? Pytań jest wiele - są niezliczone... Czas więc na poszukiwanie odpowiedzi. Pradawni ezoterycy wyodrębnili spośród swoich teorii cztery główne wzorce działania magii: - Wzorzec duchowy (spirytualny) - Wzorzec energetyczny - Wzorzec psychologiczny - Wzorzec informacyjny Poza tą czwórką głównych rodzajów wyodrębniono również piąty: meta-wzorzec. Mimo swojej nazwy w teorii nie jest on jednak wzorcem, lecz bardziej "instrukcją" połączenia i użycia głównych czterech nurtów magii. Wzorzec duchowy (spirytualny) Według tego założenia świat magiczny ma swoje źródło w działaniu duchów i bytów, których nie dostrzegamy naszym wzrokiem. Energie spirytualne pochodzą spoza naszego widzialnego świata, lecz z miejsca, do którego zmierzamy od urodzenia - z zaświatów. Pradawni ezoterycy postrzegali te byty jako istoty myślące, świadome i mądre. Kiedyś ich nie nazywano wprost, lecz dziś zaliczylibyśmy do nich m.in. Archanioły, Anioły, duchy czy inne istoty astralne. Ten wzorzec jest najstarszym z nurtów i wywodzi się z animizmu - poglądu, zgodnie z którym wszystkie istoty nie będące ludźmi, czyli np. zwierzęta czy rośliny, również posiadają duszę. Dziś, tak jak dawniej, czarujące według tego wzorca osoby nazywamy Szamanami lub mniej popularnie Zaklinaczami. Działają oni jako łącznicy i przewodnicy pomiędzy światem żywych i duchów. Niewidzialne istoty są przez nich przywoływane i proszone o wypełnianie zadań i próśb żywych. W zamian za to otrzymują różnego rodzaju ofiary, są karmione i pojone. Niejednokrotnie mają okazję wejść także na chwilę do świata żywych poprzez opętanie przywołującego ich szamana. Kontakt pomiędzy światami najczęściej nawiązywany był na dwa sposoby: aktywny oraz pasywny. Dziś bardziej bliska jest nam metoda aktywna, która polega na wykorzystaniu ćwiczeń fizycznych, medytacji, afirmacji lub modlitw. Pasywna zaś bazowała przede wszystkim na spożywaniu środków psychoaktywnych czy wdychaniu konkretnych woni kadzideł lub roślin. Formy rytualne wybierane były zaś pod kątem bytów, do których prośby były kierowane. Niektórzy Szamani wprost przedstawiali, że wszystkie zasady wykonania czarów dyktowały im właśnie duchy. Szamani nie skupiali się jedynie na łagodnych formach stosowania próśb i składania ofiar bytom z zaświatów, bowiem potrafili również je zastraszać i zmuszać do wykonania konkretnych zadań. Wzorzec spirytualny nie wymaga żadnych konkretnych przedmiotów magicznych, bowiem źródłem wszelkiej magii są wspomniane przez nas "duchy", czyli wszelkie istoty spoza naszego świata. Wedle tej teorii każdy człowiek i każda istota nieludzka posiadają ducha - zwanego także duszą. Wzorzec energetyczny W wielu kulturach nazywano energię odmiennie - w Chinach mówili o niej "Wu", w Indiach nazywano ją "Praną", a w Polinezji zaś "Maną". W świecie ezoterycznym mówimy zaś najczęściej o energii i wibracjach. Według teorii energetycznej - wszystko co nas otacza jest po brzegi wypełnione drzemiącą wewnątrz energią. Wyobrażano sobie ją jako inteligentną, plastyczną i dobrą siłę, która zamieszkuje wszystkie płaszczyzny Wszechświata. Wyznawcy tej teorii dostrzegli, iż świat nie jest jednorodną płaszczyzną i wyróżnili Energie Wyższe - Istoty zamieszkujące wyższe wymiary, które tworzą nasz świat. Magia więc polegała również na kontakcie właśnie z tymi Istotami. Według tego założenia energię można ukierunkować tak, aby działała ona zgodnie z naszymi intencjami. Wyobrażamy sobie ją jako wodę, którą możemy przelać z jednego naczynia do drugiego - według powiedzenia "w przyrodzie nic nie ginie". Zadaniem maga jest użycie subtelnych sił energii, aby przepłynęły w inne miejsce - dając nowy, dobry efekt. Dziś możemy kojarzyć to z nauką bioenergoterapii czy reiki, gdzie Uzdrowiciel przekazuje swoją energię innej osobie, aby pomóc Jej powrócić do zdrowia. Możemy również myśleć o wróżbiarstwie, w którym używając Kart czy Wahadła - badamy ślady energetyczne pozostawione przez nas czy Istoty Wyższe w naszym świecie. Tę teorię możemy więc rozpatrywać pod bardzo szerokim kątem. Wzorzec psychologiczny Opierając się na tym wzorcu - nie wytłumaczymy jak działa magia i nie powiemy o żadnych jej regułach. Założenie psychologiczne wyklucza subtelne magiczne działanie sił wyższych, energetycznych i duchowych. Z drugiej zaś strony absolutnie nie wyklucza ich istnienia. Sympatycy tej teorii uznają magię za wytwór naszego umysłu - autosugestię i autoprognozę. Źródłem magii jesteśmy więc my sami. Według tego twierdzenia - psychika ludzka nie mieści się jedynie w obrębie granicy jaką jest nasza czaszka, sięga dalej i wyżej. Świadomość i podświadomość są w stanie wykroczyć poza schemat, a magiczne przedmioty służą, aby wprowadzić swój umysł i ciało w odpowiedni nastrój. Według wzorca psychologicznego, to my jesteśmy źródłem magii - nasze myśli i odczucia kreują rzeczywistość. Działa to również na zasadzie dostrajania swoich myśli wobec konkretnych - dobrych lub złych - wibracji. Mam tu na myśli sytuację, kiedy wciąż prognozujemy, że coś się nie uda - popadamy w pesymizm i czarnowidztwo - przyciągamy wówczas nieprzyjemne sytuacje i porażki do naszego życia. Patrząc odwrotnie - z uśmiechem i pozytywną energią podchodzimy do świata, a świat odwdzięcza się tym samym. Tak - według wielu doświadczeń - działa nasz umysł i wewnętrzne afirmacje. Wzorzec informacyjny Źródłem wszelkiej magii - według tego założenia - jest informacja. Na czym to może polegać? Kiedy coś istnieje, to posiada swój opis - jak w encyklopedii. Znajdziemy tam informacje o tym jakie cechy ma człowiek, kwiat, kamień czy woda. Wszystko, co znamy będzie posiadało jakąś informację o sobie. Sama informacja zaś jest dla nas ulotna, bezcielesna, nie posiada kształtu, masy ani energii. Nie określamy jej ani w czasie, ani w przestrzeni. Potrafi ona zniknąć czy zaginąć całkowicie lub przeciwnie - trwać przez wieki. W świecie ezoterycznym informację często określamy również mianem "intencji". Według wzorca informacyjnego magia działa na zasadzie przesyłu informacji ze znanego nam świata (nazwijmy go mikrokosmosem) do wszystkiego powyżej nami (makrokosmosu). Możemy wyobrazić sobie to jako wkładanie listu w butelkę i posyłania w morze - ku nieznanym lądom. Informacja - podczas tworzenia i swojej wędrówki - niejako przenika się z subtelnymi siłami i wibracjami, dzięki którym tworzy magię. Dobra intencja będzie poszukiwała podobnych sobie energii i poszukiwała dobra. Zła, powracając do właściciela, będzie niosła ze sobą kolejne negatywne energie. Kluczem do magii jest informacja i idące za nią działanie. Wszystko posiada swój opis - jest kot i informacja o tym jak on wygląda. Istnieją jednak opisy osób, zwierząt, przedmiotów i bytów, które nie istnieją - informacje są nieprawdziwe. Właśnie dlatego ważne są czyny. Pragnąc więc wyczarować pracę dla siebie - powinieneś aktywnie jej szukać. Poszukując zaś miłości - umawiasz się na randki. Informacja musi stać się prawdziwą, aby mogła spełnić Twoją intencję. Informacje tworzą pewne "kody" i trzeba używać ich mądrze, aby tych dobrych nie niszczyć i nie zniekształcać. Teoria wydaje się wyjątkowo skomplikowana, lecz w tym przypadku magia będzie opierać się na bardzo prostych gestach. Właściwych intencjach i działaniu. Meta-wzorzec Inaczej określany również jako meta-model. Sam w sobie nie jest on wzorcem, który tłumaczyłby nam źródło magii, lecz bardziej "instrukcją użycia" dla wszystkich powyższych wzorców. Pomijamy tutaj stwierdzenie, która teoria jest prawdziwa, lecz skupiamy się na tym, aby wybrać rodzaj magii najbardziej odpowiedni dla siebie i swoich pragnień. Meta-wzorzec zakłada cztery ważne warunki, które należy określić, aby wybrać sposób działania. Będą to: użyteczność, efektywność, własne preferencje oraz czas. Meta-wzorzec w pełni dopuszcza mieszanie ze sobą wszelkich wzorców postrzegania magii i jej źródeł. Nie ogranicza nas, a nawet zachęca do kierowania się przede wszystkim potrzebą serca. Dawni magowie od zarania dziejów łączyli ze sobą różne wzorce magiczne. Przykładowo Zakon Złotego Brzasku funkcjonował na modelu stworzonym z dwóch innych - wzorcu duchowo-energetycznym. Podsumowanie W życiu tak to już bywa, że ile głosów - tyle może być teorii. Wszystko może być prawdziwe i wszystko też może być nieprawdą. Wzorce są próbą określenia tego, co jest nam nieznane. Nie bójmy się pozostawiać spraw "nieokreślonymi". Nie bójmy się też postrzegać i odczuwać tego, co jest nieokreślone. Dla każdego z nas magia może być zupełnie czymś innym i jest to całkowicie naturalne :) Pozdrawiam gorąco, Amber