Jesień w Irlandii pachnie torfem, dymem i deszczem. Wiatr niesie wspomnienie dawnych pieśni, a ziemia milknie, jakby szykowała się do snu. To właśnie wtedy, w ostatnią noc października i pierwszy dzień listopada, od tysiącleci obchodzono Samhain (czyt. sow-in) ? jedno z najważniejszych świąt celtyckich, które symbolicznie kończyło lato i otwierało zimę. W późniejszych wiekach jego echo przetrwało w znanym dziś Halloween, jednak pierwotnie było to coś znacznie głębszego , czas przejścia między światami, między życiem a śmiercią, między starym a nowym rokiem.

Święto końca i początku
Dla dawnych Celtów Samhain oznaczało moment, w którym kończył się cykl żniw i zaczynała ,ciemna połowa roku. Wierzono, że właśnie wtedy świat ludzi i świat duchów zbliżają się do siebie, a granica między nimi staje się cienka jak mgła nad wrzosowiskami. W starożytnych opowieściach Samhain był czasem, gdy bohaterowie mogli wejść do Zaświatów Otherworld? i powrócić z nową wiedzą.
Nie był to dzień żałoby, ale czas refleksji i odrodzenia. Gaszono ogień w domach, by później zapalić go od wspólnego rytualnego ogniska , symbolicznego źródła życia. Ten płomień oczyszczał, błogosławił i chronił. Był znakiem, że wspólnota przeszła przez granicę starego roku i wkroczyła w nowy cykl.

Ogień, maski i wróżby
W noc Samhain płonęły ogniska na wzgórzach całej Irlandii. Przy nich gromadzili się druidzi i ludzie, by dziękować za zbiory i prosić o opiekę na nadchodzącą zimę. Wierzono, że ogień ma moc oczyszczenia i że jego iskry niosą błogosławieństwo.
Noszono maski i przebrania , nie dla zabawy, lecz by zmylić duchy, które mogły rozpoznać człowieka i zabrać go do swojego świata. W ten sposób powstała tradycja, którą później świat przejął w formie halloweenowych kostiumów. Dawniej jednak miała ona znaczenie magiczne: była formą ochrony przed tym, co niewidzialne.
W tę noc wróżono z ognia, z jabłek, z cienia i z wody. Dziewczęta szukały znaków przyszłego męża, a starsi odczytywali przesłania duchów. Wierzono, że Samhain to noc, gdy los staje się czytelny, a przyszłość daje się zobaczyć w płomieniach.

Od rzepy do dyni - podróż Samhain przez wieki
Kiedy w XIX wieku tysiące Irlandczyków i Szkotów emigrowało do Ameryki, zabrali ze sobą swoje zwyczaje. Dawne lampiony z rzepy, w których drążono twarze duchów, zamieniły się tam w dynie ? większe i łatwiejsze w obróbce.
Tak narodziło się Halloween, które zachowało pewne symbole , maski, światła, ogień i duchy , choć jego duchowa głębia z czasem zanikła.
Jednak nawet dziś, pod warstwą komercyjnej zabawy, wciąż czuć echo tamtej pradawnej nocy , momentu, gdy świat zatrzymuje się między życiem a śmiercią, by odrodzić się na nowo.

Astrologiczny wymiar Samhain
Astrologicznie Samhain przypada w czasie, gdy Słońce przechodzi przez znak Skorpiona , symbol śmierci, transformacji i odrodzenia. Skorpion to archetyp alchemika, który nie boi się mroku, bo wie, że tylko w ciemności można odkryć prawdziwe światło.
W tym okresie aktywuje się ósmy dom horoskopu , obszar związany z przemianą, zrzucaniem starych form, uzdrawianiem i wchodzeniem w głębszy kontakt z własną energią.
To moment, w którym światło świadomości schodzi w cień ? by zrozumieć, że także tam istnieje mądrość i życie.
Władcą Skorpiona jest Pluton, planeta odrodzenia i wewnętrznej siły. To energia, która rozbiera wszystko do rdzenia, by pokazać prawdę.
Pluton uczy nas, że śmierć jest tylko zmianą formy, że zniszczenie to nie koniec, lecz niezbędny etap procesu odnowy.
W czasie Samhain jego wpływ staje się wyraźny , to chwila głębokiej introspekcji, kiedy nasze sny, emocje i przeczucia stają się silniejsze, a to, co ukryte, domaga się uzdrowienia.

Jak wykorzystać energię Samhain dla siebie
Samhain to czas oczyszczenia , moment, w którym możemy symbolicznie spalić to, co przestało nam służyć: lęki, wspomnienia, toksyczne relacje, stare przyzwyczajenia.
To dobry dzień, by:

- Zapalić świecę dla przodków , nie z żałoby, lecz z wdzięczności. Pomyśl o tym, co od nich niesiesz, i co możesz teraz przemienić.
- Wypisać na kartce to, co chcesz pożegnać, i spalić ją w płomieniu świecy lub kominka.
- Oczyścić przestrzeń , przewietrzyć dom, zapalić kadzidło, pozbyć się rzeczy, które symbolicznie zatrzymują przeszłość.
- Zatrzymać się na chwilę w ciszy, by usłyszeć siebie , Samhain to czas, gdy intuicja i podświadomość są szczególnie wyostrzone.
- Zastanowić się, co chcesz odrodzić w nowym cyklu , jaką część siebie pragniesz wzmocnić, rozwinąć, uzdrowić.

To również doskonały moment na rytuały astrologiczne , możesz medytować nad swoim Skorpionem w horoskopie, sprawdzić, w którym domu masz ten znak i jaką sferę życia wskazuje. Tam właśnie energia Samhain może przynieść największą transformację.

Samhain dziś - rytuał ciszy i ognia
Współczesny człowiek może nie rozpala ognia na wzgórzu, ale wciąż może zapalić świecę.
Wciąż może zatrzymać się, poczuć wdzięczność, pożegnać stare i przyjąć nowe.
Bo Samhain to nie pogański relikt, ale uniwersalny symbol przemiany, obecny w każdym z nas.
To noc, w której światło schodzi do wnętrza, by tam się odrodzić.
To noc, w której duch przodków kładzie dłoń na naszym ramieniu, a Wszechświat szeptem przypomina:
Nic się nie kończy. Wszystko się przemienia.